De laatste fietsdagen, dagen in Rome en terugreis

Hoi,

Om de website kompleet te maken, hierbij nog onze ervaringen: eerst van de 3 laatste fietsdagen en daarna wat we zoal in Rome gedaan hebben.
We hebben van dinsdag 1 juni tot en met woensdag 3 juni nog heel wat geklommen, voordat we de laatste 30 km. langs een mooi fietspad langs de Tiber Rome binnen konden fietsen. We moesten woensdag na het bezoek aan het Sint Pieterplein nog overnachtingplaatsen regelen. Donderdag en vrijdag zijn we begonnen met de noodzakelijke zaken te regelen, alvorens we de laatste dagen toerist gespeeld hebben.
Dinsdag 8 juni ´s morgens ging het weer richting huiswaarts, met een erg voldaan gevoel..


Dinsdag 1 juni.
Helaas moet ik in herhaling vallen, maar vandaag was het weer een fietsdag door een schitterende omgeving, waarbij we, opgeteld, weer meer dan 1000 m omhoog geklommen. Het begon vanmorgen al meteen met een beklimming naar Assisi. De klim was niet erg zwaar, maar omdat we nog niet opgewarmd waren, was het af en toe toch hijgen. De rest van de dag was het heuveltje op en heuveltje af. Als je boven was, had je schitterende vergezichten over het landschap, als je beneden was, keek je prachtig naar de dorpjes omhoog die tegen de heuvels lagen
We zijn vandaag weer tientallen keren gestopt om te kijken en foto´s te maken. Vermoedelijk lijken alle foto´s op elkaar, maar we konden er geen genoeg van krijgen om te proberen alles vast te leggen, zodat we de sfeer laten weer terug konden halen.
Ons doel voor vandaag was een camping, iets voorbij Narni op ruim 90 km fietsen. De camping vinden was geen probleem, maar het restaurant was gesloten. De camping eigenaar wilde ons naar een restaurant iets verder op wegbrengen en weer ophalen. Toen bleek dat Frans Pel uit Heemskerk, die we gisteren in Assisi hadden ontmoet ook mee te gaan.

Woensdag 2 juni.
Ook vandaag zaten we in een gebied, waarbij alle dorpjes tegen een heuvel aan geplakt lagen. Dit betekende wel, dat de weg tussen de dorpjes omhoog en omlaag liep, oftewel, er was vandaag bijna geen meter vlak.
Voordat we konden vertrekken hebben we, om een bui af te wachten, nog koffie, thee en soep gezet. Na de regen zijn we vertrokken voor een rit van ca. 60 km, zoals we die enkele dagen geleden gepland hadden. In het begin was het weer hetzelfde landschap als de dagen ervoor en hebben we weer veel fotostops gemaakt.
Er was vandaag een zwaardere beklimming, 2 km, 5-12%, met meer 12 dan 5% helling.
Toen we bijna boven waren, barste er een enorme onweersbui uit en we vonden dat een mooi moment om te gaan eten. Hoera, hier serveerden ze ook een hamburger in plaats van spaghetti of pizza. Lang geleden dat we die geproefd hadden. Na 1.5 uur was de bui over en konden we verder. Op het einde van de rit, werden we weer verrast door een stevige regenbui en op de camping in Fiano Romano zetten we de tent niet op, maar namen we ieder een mini-bungalow voor de overnachting.

Donderdag 3 juni.
De laatste etappe. We wilden goed op tijd in Rome aankomen en we zaten om half negen al op de fiets. We begonnen meteen met nog eens een flink aantal kilometers klimmen, met dezelfde mooie omgeving als de eerdere dagen. Na een 30 km kwam de laatste afdaling naar het Tiber dal, waarna we langs een fietspad langs de Tiber, direct Rome inreden. Het fietspad liep door tot een heel eind in Rome en we kwamen uit op een lange rechte weg, die direct naar het St. Pieterplein liep.


We kwamen ca. 2060 km om 13:50 uur aan op het St. Pieterplein. Het was weer een weer emotioneel moment, om 3 jaar nadat we naar Santiago waren geweest en dit plan begonnen te maken, weer een droom gerealiseerd hebben. Je wordt er even stil van en er is wat tijd nodig om zo’n moment te verwerken. Er komen allerlei gevoelens in je op: emotie dat je met de fiets in hand op het St. Pieterplein staat, van trots en vreugde dat we het gehaald hebben, van blijdschap over de manier hoe dat we het samen weer geklaard hebben, wat droefenis dat de schitterende tocht achter de rug is enz.
Nadat de eerste ervaring verwerkt waren, begonnen we met de fotoreportage. Er moesten natuurlijk allerlei foto’s gemaakt worden en er waren voldoende mensen bereid om ze te maken. We kregen ook veel aanspraak van Japanners tot Amerikanen en Duitsers. Ze uiten hun waardering voor onze prestatie en sommige vroegen of ze met ons op de foto mochten. Leuk om dit mee te maken. (Wij waren de enige fietsers op het plein).
Na een uurtje werd het tijd om onderdak te gaan zoeken. Na het zoeken en vragen kwamen we Leo en Ans Ballegooy uit Rosmalen tegen. Deze hadden een Bed&breakfast onderkomen gevonden en dachten dat er nog wel plaats was. En inderdaad, we konden hier 2 kamers huren voor 5 nachten en dat op 10 minuten lopen van de St. Pieterplein.


Vrijdag 4 juni.
Vandaag zijn we begonnen met de belangrijkste dingen eerst te doen. Het testimonium (het getuigschrift voor de fietspelgrimage naar Rome) ophalen en de terugreis boeken.
Er zijn verschillende plaatsen waar je dit kunt krijgen, maar wij wilden dat in de Sint Pieter kathedraal ophalen in een kantoortje in het Vaticaan. Wij, met ons pelgrimspaspoort in de hand, richting de Zwitsere garde en hun uitgelegd wat we zochten. Ze gaven aan waar we moesten zijn en konden zo doorlopen. Best een gaaf gevoel, dat je als pelgrim zo binnen kunt lopen, waar de andere toeristen worden tegengehouden. Er kwamen meer mensen met hetzelfde verhaal en op een gegeven moment zaten we met nog 8 anderen (waarvan 2 andere Nederlands van midden dertig) te wachten tot we met Monseigneur Bruno Vercesi mee konden naar zijn kantoor om ons in te schrijven in het register.
Op een gegeven moment vroeg de monseigneur of we het belangrijk vonden om bij het graf van Petrus een korte gebedsdienst te houden. We stemden daar allemaal mee in en we gingen op weg naar de diepere delen van het Vaticaan, die normaal niet toegankelijk zijn voor toeristen. We kwamen onderin het centrale gedeelte van het Vaticaan terecht en we kregen een blik op de oorspronkelijke (rode) muur, waarbij Petrus in het begin begraven is geweest. Hieronder hield de monseigneur een korte gebedsdienst en gaf de zegen. In deze omgeving een heel indrukwekkend en emotioneel moment. Daarna werden de testimoniums officieel uitgereikt,
Toen werd het tijd voor meer wereldse zaken: het boeken van de terugreis. Hiervoor gingen we met de metro naar het hoofdstation van Rome: station Termini. We stelden een schema op om dinsdag morgen terug te reizen en woensdagmorgen kwamen we dan weer in Nederland aan.
´s Avonds zijn we samen met Ans en Leo eerst gaan eten en daarna hebben we samen een avondwandeling langs de Tiber en het St. Pietersplein gemaakt.


Zaterdag 5 juni.
De fietsen wilden we op transport naar Nederland zetten en we konden ze inleveren bij camping Smeraldo,ca. 50 km van Rome vandaan. We hadden al gezien, dat de weg ernaar toe best heuvelachtig was en we hadden er beide geen zin in, om ons nogmaals in het zweet te trappen. We hebben de trein genomen naar het dichtstbijzijnde dorp daarna nog een 15-tal kilometers gefietst tot de camping. Voordat we weer terug waren in Rome was het ruim half 4 geweest.
We zijn daarna naar nog naar een viering in de Sint Pieter geweest. Omdat we toch binnen waren, hebben we de Sint Pieter maar meteen bekeken: een enorm gebouw, waarbij je in elke hoek en spleet en plafond en vloer wel iets kunt zien.


Zondag 6 juni.
Vandaag zijn we ieder onze eigen weg gegaan. Antoon had tijd nodig om souvenirs te kopen en ik wilde graag Rome bekijken met een hop-on / hop-off bus.
Vanavond hadden we geen zin in pizza en we kregen een adresje van een chinees restaurant. Heerlijk om weer eens wat anders dan Italiaans te proeven. Na een afzakkertje bij de lokale pizzeria vlakbij de kamers was tijd om lekker in bed te duiken.

Tot nu toe hebben we in Rome prachtig weer met temperaturen rond de dertig graden.


Maandag 7 juni.
Vandaag wilden we nog voor de laatste keer naar de Sint Pieter toe om de koepel te beklimmen en om naar de Sixtijnse kapel te gaan. Bovenaan heb je een schitterend uitzicht over het Sint Pieterplein, het Vaticaan en Rome.
Terug naar de begane grond, zijn we ook de toeristische route naar het graf van Petrus gelopen, maar dan kom je alleen langs de graven van alle pausen en op het laatst wordt je weer naar de ingang van het graf van Petrus in de Sint Pieter gestuurd. We hebben dus enkele dagen geleden wel iets speciaals meegemaakt.
De Sixtijnse kapel kun je alleen bereiken via het museum van het Vaticaan. De Sixtijnse kapel is een kapel, die helemaal door Michelangelo is geschilderd. Het beroemde schilderij van de 2 handen die naar elkaar reiken is een klein onderdeel van een van de plafond schilderingen.
´S Avonds hebben we lang zitten genieten op een terrasje vlakbij het Pantheon.

Dinsdag 8 juni en woensdag 9 juni.
De dagen van de terugreis. Rome Milaan Zurich Nachttrein naar Utrecht en daarna naar huis. In Eindhoven werden we opgewacht door Nelly en Franka en hebben daar op een terrasje nagepraat over de tocht. Ik had een kleinigheidje voor Antoon gekocht, maar Antoon had en voor Franka een kado en voor mij een schitterend kado, gebaseerd op een verhaal wat ik onderweg verteld had. Ik voelde me erg ontroerd hierbij.

Antoon: bedankt voor de vriendschap, kameraadschap, steun, zorg en alles meer wat ik deze reis met je mee mocht maken. Het was weer een onvergetelijke ervaring die we weer in ons “rugzakje” stoppen.